De prins op het witte paard

Tijdens de herfstshootdag had ik met Viola afgesproken. Ik had verwacht haar misschien met een paard te zien, of met de hondjes aangezien het om twee keer een shoot van een half uurtje ging. Tja, in zo’n korte sessie kun je eigenlijk niet zoveel dingen uitwerken, dus dan is onderwerp wel handig.

Tot mijn verbazing belde Viola me van te voren op: “We komen iets later, we konden ….. niet vangen in het land!” “Oké, geen probleem ik zie jullie zo!” En terwijl ik dat zeg bedenk ik me: oh, ze komen dus met een paard, leuk!
Als ik Viola en haar vriend even later tref, zie ik dat het twee paarden zijn. Ojee, doordat we later begonnen zijn dan gepland, is de zon al aardig gezakt en is het donker in het bos. Er is dus niet genoeg licht om te shooten.
De radertjes in mijn bovenkamer maken overuren en er schiet me ineens een andere plek te binnen. Laten we daar maar gaan shooten, tussen het riet, met een beetje geluk kunnen we nog wat zon meepakken!

En ja hoor, opgelucht kan ik weer adem halen: want er staat een heel mooi warm zonnetje laag aan de lucht. De paarden zijn braaf en werken gelukkig goed mee. Ik zie de vriend van Viola met een krukje lopen, gaat hij echt op een paard? Als dat maar goed gaat, want ik geloof niet dat hij “paardenervaring” heeft!

Terwijl ik angstig sta te kijken stapt hij gewoon op en rijdt doodleuk weg….. ik ben even verbaasd! Hij bestaat dus echt, de prins op het witte paard! Als ik het stel daarna samen zie rijden, twijfel ik geen moment meer……

Maar goed, genoeg gezwijmel en gezucht! terwijl het licht steeds sneller afneemt, gaan we op zoek naar een ander plekje voor nog een kleine loveshoot en een hondenshoot!
Nooit geweten dat ik zoveel dingen kon schieten in zo’n korte tijd! Al met al was het een prachtige shoot, ik heb er van genoten en ik hoop de modellen ook!